Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γκαλεάτζο Β΄ Βισκόντι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Galeazzo II Visconti (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 1320[1][2][3] Μιλάνο |
| Θάνατος | 4 Αυγούστου 1378 ή 4 Αυγούστου 1377[4] Παβία |
| Τόπος ταφής | San Pietro in Ciel d'Oro |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός μαικήνας εισοδηματίας αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λευκή της Σαβοΐας (από 1350)[5] |
| Τέκνα | Τζαν Γκαλεάτσο Βισκόντι Βιολάντε Βισκόντι[6] Μπεατρίτσε Βισκόντι |
| Γονείς | Στέφανο Βισκόντι και Valentina Doria |
| Αδέλφια | Μπερναμπό Βισκόντι Ματτέο Β΄ Βισκόντι |
| Οικογένεια | Οίκος των Βισκόντι |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκαλεάτσο Β΄, ιταλ. Galeazzo II (π. 1320 - 4 Αυγούστου 1378) από τον Οίκο των Βισκόντι ήταν συγκυβερνήτης του Μιλάνου (1349-78) μαζί με τους δύο αδελφούς του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Στέφανο Βισκόντι και της Βαλεντίνας Ντόρια. Μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο Ματτέο Β΄ και μικρότερος ο Μπερναμπό.
Διαδέχθηκε τους θείους του στη διακυβέρνηση του Μιλάνου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1350 τη Μπιάνκα, κόρη του Αίμονα κόμη της Σαβοΐας και είχε τέκνα:
- Τζαν-Γκαλεάτσο 1351-1402, κυβερνήτης, μετά δούκας του Μιλάνου.
- Γιολάνδη, παντρεύτηκε διαδοχικά τον Λάιονελ της Αμβέρσας, τον Όθων Γ΄ του Μομφερράτου και τέλος τον ξάδελφο της Λουντοβίκο Βισκόντι κυβερνήτη του Λόντι και της Πάρμας.
- μία κόρη, απεβίωσε 10 ετών.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| 8. Τεομπάλντο Βισκόντι | |||||||||||||
| 4. Ματτέο Α΄ Βισκόντι | |||||||||||||
| 9. Αναστασία Πιροβάνο | |||||||||||||
| 2. Στέφανο Βισκόντι | |||||||||||||
| 10. Σκουαρτσίνο Μπόρι | |||||||||||||
| 5. Μπονακόσα Μπόρι | |||||||||||||
| 11. Αντωνία | |||||||||||||
| 1. Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι κύριος του Μιλάνου | |||||||||||||
| 12. Μπρανκαλεόνε Ντόρια | |||||||||||||
| 6. Μπερναμπό Ντόρια | |||||||||||||
| 13. Ελεονώρα της Αρμπορέα | |||||||||||||
| 3. Βαλεντίνα Ντόρια | |||||||||||||
| 7. Ελιένα Φιέσκι | |||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w66b4fm3. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10271.htm#i102702. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/159940.
- ↑ «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960.
- ↑ p10271.htm#i102702. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bauer, Susan Wise (2013). «The House of Visconti and the Papal States - France and Italy, 1368-1390». The history of the Renaissance World: from the rediscovery of Aristotle to the conquest of Constantinople. New York, NY: Norton. σελίδες 571–576. ISBN 9780393059762. OCLC 864561433.
- Black, Jane (2009). Absolutism in Renaissance Milan: Plenitude of Power Under the Visconti and the Sforza 1329-1535. Oxford, UK: Oxford University Press. ISBN 9780191571855. OCLC 503830199. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. (Απαιτείται συνδρομή (help)).[νεκρός σύνδεσμος]
- Bueno de Mesquita, D. M. (Daniel Meredith) (2011) [1941]. Giangaleazzo Visconti, Duke of Milan (1351-1402): A Study in the Political Career of an Italian Despot (reprint έκδοση). Cambridge, UK: Cambridge University Press. ISBN 9780521234559. OCLC 746456124.